Στην καθημερινότητα μας, όλοι μπορεί να αισθανθούμε αδύναμοι μπροστά σε διάφορα προβλήματα.

 

Πολύ συχνά βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, νιώθοντας  για εύλογο διάστημα δυσάρεστα συναισθήματα  που μειώνουν την λειτουργικότητα μας τόσο σε προσωπικό όσο και επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Εκείνη την στιγμή η βοήθεια κάποιου φίλου ή συγγενή δεν είναι αρκετή, γιατί ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει προσωπικά βιώματα, αλλά και γιατί πολλές φορές εμπλέκεται ο ίδιος σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Συνεπώς, η υποστήριξη από κάποιον ειδικό κρίνεται απαραίτητη.

 

Η ψυχολογική συνεδρία  έχει διάφορες μορφές. Μπορεί να έχει χαρακτήρα συμβουλευτικό, υποστηρικτικό ή ψυχοθεραπευτικό.

Στην συμβουλευτική μορφή της ο θεραπευτής παρέχει βοήθεια σε ένα άτομο όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες  που αδυνατεί να τις διαχειριστεί (π.χ. προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις ή στον επαγγελματικό του χώρο).

Στην υποστηρικτική μορφή της, ο θεραπευτής προσφέρει  υποστήριξη σε κάποια συγκεκριμένη φάση της ζωής του θεραπευόμενου όπως π.χ. ένα διαζύγιο ή μια απώλεια.

Τέλος, στην ψυχοθεραπευτική μορφή της η ατομική θεραπεία είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Ο θεραπευτής ακούει προσεκτικά το άτομο που έχει απέναντί του χωρίς να το κρίνει.

Ο θεραπευτής παρέχει συναισθηματική ασφάλεια και  αποδοχή. Το ενδιαφέρον του είναι ειλικρινές.  Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο θεραπευόμενος παρατηρεί τον εαυτό του και διερευνά τα συναισθήματα, τις σκέψεις του, τις δυσλειτουργικές συμπεριφορές του.

 

Κάποια από τα πιο συνηθισμένα αιτήματα στην ατομική ψυχοθεραπεία είναι τα ακόλουθα:

 

• Διαταραχές διάθεσης (καταθλιπτικές διαταραχές, διπολικές διαταραχές)

• Αγχώδεις διαταραχές (διαταραχή πανικού και αγοραφοβία, ψυχαναγκαστική διαταραχή, φοβίες, εμμονές, ψυχοσωματικά προβλήματα, φόβοι για την υγεία)

• Σωματόμορφες διαταραχές (σωματοποιητική διαταραχή, υποχονδρίαση)

• Διαταραχές πρόσληψης τρ

• Προβλήματα διαπροσωπικών σχέσεων όπως διαζύγιο και θέματα γάμου

• Εργασιακά προβλήματα

• Θέματα εγκυμοσύνης

• Πένθος

• Χαμηλή αυτοεκτίμηση

• Χρόνιες ασθένειες

• Διαταραχές ύπνου

• Δυσκολίες στην ολοκλήρωση στόχων

Η εφηβεία είναι μία μεταβατική αλλά συγχρόνως και σημαντική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου κατά την οποία συμβαίνει ένα πλήθος βιολογικών, συναισθηματικών, κοινωνικών και διανοητικών αλλαγών. Την εφηβεία θα μπορούσε να την παρομοιάσει κανείς σαν τυφώνα στη ζωή ενός ατόμου που αφήνει πίσω του ένα νέο τοπίο, έναν καινούργιο άνθρωπο που προσπαθεί να βρει την ταυτότητα του και  να κατανοήσει τον εαυτό του. Ο έφηβος δεν είναι ούτε παιδί, ούτε ενήλικας. Ο έφηβος βιώνει το πέρασμα στην ενήλική ζωή.

 

Η εφηβεία εκδηλώνεται στις μέρες μας σε νεότερη ηλικία σε σύγκριση με το παρελθόν. Πριν 100 περίπου χρόνια η εφηβεία άρχιζε στα 17-18 χρόνια. Στις μέρες μας η έναρξη της εφηβείας εκδηλώνεται στα 10 με 11 χρόνια μέχρι περίπου τα 19. Οι παράγοντες που ευθύνονται για την έναρξη της εφηβείας είναι ατομικοί (διατροφή, υγεία, κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο, γενετικά χαρακτηριστικά, ψυχολογικοί παράγοντες) και κοινωνικοί (πολιτισμικοί παράγοντες).

 

Κατά τη διάρκεια της εφηβείας αλλάζει η σωματική διάπλαση του εφήβου και γίνονται πολλές ψυχολογικές αλλαγές.. Ο έφηβος καλείται να αναγνωρίσει το νέο του σώμα και να το αποδεχθεί. Πολλές φορές ο έφηβος εκδηλώνει προβληματισμούς ή ντροπές σε σχέση με το σώμα του. Η εξωτερική του εμφάνιση τον απασχολεί πολύ και εκδηλώνει ιδιαίτερη ενασχόληση με τα ρούχα. Αναζητεί την ταυτότητα του απεγνωσμένα, ερχόμενος σε ρήξη με τους γονείς του.  Οι συγκρούσεις έχουν να κάνουν με καθημερινά θέματα, ενώ η παρέα του έφηβου παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του και τον επηρεάζει άμεσα.

 

Το περιβάλλον οφείλει να κατανοεί αυτές τις αλλαγές και να είναι όσο το δυνατό υποστηρικτικό. Ο έφηβος πρέπει να αυτονομηθεί με ήρεμο τρόπο. Η αυστηρότητα μέσα σε μια οικογένεια θα επιφέρει συγκρούσεις και αμφισβητήσεις.

​

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο συχνά οι έφηβοι παρουσιάζουν διάφορα προβλήματα όπως:

• αγχώδεις διαταραχές (κρίσεις πανικού, έμμονες ιδέες, άγχος εξετάσεων, ψυχοσωματικά προβλήματα, ψυχαναγκασμούς)

• προβλήματα συμπεριφοράς (επιθετικότητα, ανυπακοή)

• δυσκολίες στις σχέσεις με άλλους (φίλους, αδέλφια)

• διατροφικές διαταραχές (ψυχογενής ανορεξία και βουλιμία)

• τάσεις αυτοκτονίας

• χρήση ναρκωτικών ουσιών

• κατάχρηση οινοπνεύματος και νικοτίνης

• χαμηλή αυτοεκτίμηση

«Φωνάζω συνέχεια στα παιδιά μου και αυτά δεν με ακούνε ποτέ». 

 

«Πολλές φορές συμβιβάζομαι με τα θέλω των παιδιών γιατί είμαι πολύ

κουρασμένη».

 

«Δεν μπορώ να βάλω όρια».

 

Οι παραπάνω, είναι κάποιες από τις πολλές φράσεις που χρησιμοποιούν οι γονείς εκφράζοντας τους προβληματισμούς για τα παιδιά τους. Σίγουρα ο ρόλος του γονιού είναι ένας δύσκολος και απαιτητικός ρόλος. Όλο και πιο πολλές έρευνες δείχνουν ότι η προσωπικότητα του παιδιού διαμορφώνεται τα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Στόχος της συμβουλευτικής γονέων είναι να υποστηρίξει τους γονείς στο δύσκολο έργο τους ώστε να αποδεχτούν το παιδί τους και να το  βοηθήσουν να ωριμάσει συναισθηματικά και να είναι αυτόνομο. Με την βοήθεια του θεραπευτή, ο οποίος είναι έξω από τον κύκλο της οικογένειας, οι γονείς θα δουν με μια άλλη ματιά τυχόν προβλήματα τους στη  σχέση με τα παιδιά τους και θα αναθεωρήσουν πολλές απόψεις τους. Καθώς τα μέλη της οικογένειας αλληλεπιδρούν, μια αλλαγή στη στάση των γονιών θα φέρει και αλλαγές στην συμπεριφορά των παιδιών.

 

Ποια είναι όμως τα προβλήματα που θα ωθήσουν ένα γονιό να επισκεφθεί έναν ψυχολόγο;

 

Ένα παιδί μπορεί να εμφανίζει ή να βιώνει:

• συναισθηματικές δυσκολίες (θλίψη, ματαίωση, απογοήτευση, θυμός)

• δυσκολίες συμπεριφοράς (επιθετικότητα, θυμό, παραβατική συμπεριφορά, έντονο παρορμητισμό)

• φοβίες

• διαζύγιο

• απώλεια/έλλειψη αγαπημένου προσώπου

• θέματα αντιζηλίας μεταξύ αδελφών

• διαφορές γονέων σε θέματα ανατροφής του παιδιού

• συρρίκνωση οικογενειακού εισοδήματος

• εθισμός στο διαδίκτυο

• εκρήξεις οργής

• χαμηλή αυτοεκτίμηση

• προβλήματα ορίων και πειθαρχίας

• διατροφικές διαταραχές

Η συμβίωση, είτε μέσα σε γάμο, είτε εκτός, είναι μια δύσκολη υπόθεση ειδικά στις μέρες μας. Τα περισσότερα ζευγάρια  επισκέπτονται έναν ειδικό γιατί  η σχέση τους δεν είναι η ίδια όπως στην αρχή της γνωριμίας με τον σύντροφό τους. Έτσι συχνά νιώθουν το αίσθημα της αδικίας και έχουν πολλά παράπονα. Προσέρχονται λοιπόν σε έναν ειδικό με σκοπό από τη μια πλευρά να γεφυρώσουν τις διαφορές τους και να καλυτερεύσουν την σχέση τους και  από την άλλη να βρουν το δίκιο τους, έχοντας ως σκοπό πολλές φορές την αλλαγή του άλλου.

Στόχος της θεραπείας ζεύγους είναι να δημιουργηθεί ένα συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ των μελών έτσι ώστε να νιώθουν αποδοχή, ασφάλεια και εμπιστοσύνη μέσα στην σχέση τους και επιπλέον να επιλύσουν τυχόν διαφορές που έχουν ως αποτέλεσμα καθημερινές συγκρούσεις. Σκοπός της θεραπείας  είναι να κατανοήσει το ζευγάρι ότι πρέπει να φύγει από το εγώ και να μετακινηθεί στο εμείς. Ο στόχος δεν είναι να αλλάξει ο σύντροφος αλλά να προσπαθήσουν από κοινού τα μέλη να αλλάξουν τα δυσλειτουργικά κομμάτια της σχέσεις τους.  Ο θεραπευτής θα βοηθήσει το ζευγάρι να αφήσει πίσω τους καβγάδες και τις κατηγορίες. Θα τους βοηθήσει να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους. Να καταλάβουν αν ο σύντροφός τους, τους καλύπτει ουσιαστικά και δεν είναι απλά μια συνήθεια. Αν τους γεμίζει χαρά η σχέση τους . Αν μπόρουν να κάνουν όνειρα μαζί. Αν ξυπνώντας το πρωί και βλέποντας τον σύντροφό τους, χαμογελούν.

Μέσω της θεραπείας, το ζευγάρι θα μάθει να σέβεται ο ένας τον άλλο, να ακούει προσεκτικά τις ανάγκες του και να αναπτύξει ένα εποικοδομητικό διάλογο σε τυχόν διαφωνίες. Θα ξαναθυμηθεί την αρχή της σχέσης τους, θα επικεντρωθεί σε ότι τους είχε ενώσει στην αρχή της σχέσης τους αλλά και θα θέσει νέους στόχους  για το μέλλον.